تولد
من خواب ماه را در دل دریا دیده بودم
رویای پروانه ها را در چشمک ستاره ها
بوی بنفشه را در جوی بی خیالی مردمان بی خیال
مک خواب های عجیبی دیده بودم
تمام رازهای جهان این بود که مرا از پشت پرچین اردیبهشت
صدا زدی
من پرحوصله شدم و در تو به نگاه ایستادم
مرا آن چنان با خود بردی
که هنوز در هیچ فصلی به زمین نیامده ام